Alfa Romeo 146 1.4 - Fiat Brava 1.4 - Renault Megane 1.4 - Nissan Almera 1.4
MAXH EK TOY ΣΥΣΤΑΔΗΝ
Μια πολύ δύσκολη σύγκριση σε μια πολύ δύσκολη κατηγορία, δείχνει πως ο
ανταγωνισμός σ? αυτήν θα είναι όλο και πιο σκληρός και η τελική απόφαση του
υποψήφιου αγοραστή, ευτυχώς, όλο και πιο δύσκολη.
H ΕΜΦΑΝΙΣΗ του Μεγκάν σε μια πολύ δύσκολη κατηγορία γίνεται σε μια στιγμή
που υπάρχει σ? αυτήν μεγάλη κινητικότητα, με την παρουσίαση πολλών νέων
μοντέλων που έρχονται στην αγορά με ιδιαίτερες φιλοδοξίες. Πρώτο απ? αυτά
είναι βέβαια το Φίατ Μπράβα, που έρχεται πλέον με την αίγλη του τίτλου του
«αυτοκινήτου της χρονιάς». Στην ίδια κατηγορία, των 5θυρων «μικρομεσαίων»
οικογενειακών αυτοκινήτων, το ιταλικό γκρουπ παρουσίασε φέτος ένα ακόμα
αυτοκίνητο, την Αλφα 146 που θα βρει επίσης στο δρόμο της το Μεγκάν, ενώ
ένα άλλο σημαντικό μοντέλο, με βλέψεις για υψηλά ποσοστά στην κατηγορία,
ήρθε από έναν ιάπωνα κατασκευαστή και είναι το Νισάν Αλμέρα. H συγκριτική
δοκιμή τους λοιπόν παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον για τον έλληνα
αγοραστή.
Και τα 4 αυτοκίνητα έχουν κινητήρες 1400 κ.εκ., με εντελώς διαφορετική όμως
αρχιτεκτονική και ρύθμιση. Το Μεγκάν και η Αλφα έχουν 8βάλβιδο κινητήρα
(«μπόξερ» στην Αλφα), το Μπράβα 12βάλβιδο και το Αλμέρα 16βάλβιδο. O
ισχυρότερος από τους τέσσερις είναι ο κινητήρας της Αλφα, με 90 ίππους στις
6.000 σ.α.λ. και ροπή 11,7 Kg.m στις 4.500 σ.α.λ., πολύ κοντά βρίσκεται
αυτός του Αλμέρα με 87 ίππους στις 6.000 σ.α.λ. και 11,8 Kg.m στις 4.000
σ.α.λ., ενώ στο Μπράβα η ισχύς είναι 80 ίπποι στις 6.000 σ.α.λ. και η ροπή
11,4 Kg.m στις 2.750 σ.α.λ. και στο Μεγκάν η ισχύς είναι 75 ίπποι στις
6.000 σ.α.λ. και η ροπή 11,1 Kg.m στις 4.000 σ.α.λ.
Διαφορές υπάρχουν και στις αναρτήσεις, όπου μπροστά έχουν όλα γόνατα
Μακφέρσον, πίσω όμως τα μεν δύο ιταλικά έχουν υστερούντες βραχίονες με
ελικοειδή ελατήρια, το δε γαλλικό υστερούντες βραχίονες με ράβδους στρέψης
και το ιαπωνικό άκαμπτο άξονα με μηχανισμό Σκοτ-Ράσελ, γόνατα και
υστερούντες βραχίονες.
Και τα 4 αυτοκίνητα έχουν γενικά καλή θέση οδήγησης, με πρώτα τα ιταλικά
που ανατρέπουν την κακή παράδοση δεκαετιών. Και στα δύο η θέση ρυθμίζεται
ως προς το ύψος, με την Αλφα να έχει λίγο καλύτερο κάθισμα αλλά κάπως
«όρθια» θέση για το γκάζι. Αμέσως μετά έρχεται το Μεγκάν, που έχει καλό
κάθισμα και εύχρηστα χειριστήρια αλλά κάποιες εργονομικές μικροατέλειες
όσον αφορά την ορατότητα προς τα όργανα και λίγο πιο πίσω το Αλμέρα, που
έχει μεν καλό κάθισμα και σωστά τοποθετημένα χειριστήρια αλλά κλιμακωτή
ρύθμιση της πλάτης που δεν επιτρέπει σε όλους τους οδηγούς να βρουν ακριβώς
τη θέση που τους βολεύει.
Από πλευράς εσωτερικών χώρων, στην κορυφή βρίσκεται το Μεγκάν που προσφέρει
τον περισσότερο χώρο για τα πόδια των πίσω επιβατών, δεύτερο είναι το
Μπράβα που επίσης είναι από τα κορυφαία της κατηγορίας, ενώ σε καλά
επίπεδα, αλλά καθαρά πιο πίσω από τ? άλλα δύο, βρίσκονται το Αλμέρα και η
Αλφα, τα οποία όμως προσφέρουν περισσότερο «αέρα» πάνω από το κεφάλι των
πίσω επιβατών. Όσον αφορά το χώρο αποσκευών το Μεγκάν υστερεί σαφώς
απέναντι στα δύο ιταλικά αυτοκίνητα που είναι ισάξια και βρίσκονται αρκετά
πάνω από το μέσο όρο της κατηγορίας (από την άλλη πλευρά, το Μεγκάν θα
προσφέρεται σύντομα και σε 4θυρη έκδοση, κάτι που ήδη συμβαίνει και με το
Αλμέρα, για όσους θέλουν μεγάλο χώρο αποσκευών). Το Αλμέρα βρίσκεται στην
4η θέση, αφού έχει χώρο αποσκευών, μικρότερο από του Μεγκάν και με λιγότερο
κανονικό σχήμα. H Αλφα όμως έχει το μειονέκτημα ότι είναι το μοναδικό
αυτοκίνητο της κατηγορίας με ψηλό «κατώφλι» στο άνοιγμα του χώρου
αποσκευών, κάτι που σίγουρα δυσκολεύει τη φόρτωση αντικειμένων μεγάλου
βάρους.
O εσωτερικός διάκοσμος θα λέγαμε ότι είναι λίγο πιο πλούσιος στην Αλφα, με
τις βελούδινες ταπετσαρίες, πιο απλός αλλά αρκετά προσεγμένος στο Μεγκάν
και το Μπράβα και πιο «πλαστικός» στο Αλμέρα. Όσον αφορά την ποιότητα
κατασκευής, την καλύτερη εικόνα δίνουν το Αλμέρα και το Μεγκάν, που
δείχνουν ακόμα πιο «συμπαγή» και προσεγμένα από τα δύο ιταλικά αυτοκίνητα,
τα οποία πάντως τα καταφέρνουν καλά και σ? αυτόν τον τομέα, όπου η πρόοδος
σε σχέση με το παρελθόν είναι παραπάνω από εμφανής. Από πλευράς εξοπλισμού,
η υπεροχή βρίσκεται με το μέρος των Ιταλών, τα αυτοκίνητα των οποίων έχουν
χαμηλότερη τιμή από τ? άλλα δύο (η βασική έκδοση του Μεγκάν βρίσκεται στα
ίδια επίπεδα τιμής με το Μπράβα SX, με αισθητά φτωχότερο όμως εξοπλισμό).
Το καλύτερα εξοπλισμένο είναι λοιπόν το Μπράβα, που έχει τη χαμηλότερη τιμή
και ταυτόχρονα προσφέρει υδραυλικό τιμόνι, διαιρούμενο πίσω κάθισμα,
ρύθμιση σε ύψος του καθίσματος του οδηγού, αερόσακο, ηλεκτρομαγνητικές
κλειδαριές, ηλεκτρικά παράθυρα, ραδιοκασετόφωνο και προσκέφαλα πίσω.
Δεύτερη η Αλφα, που έχει καλύτερο εξοπλισμό από τα άλλα δύο, με επιλέον
ρυθμιζόμενο σε ύψος κάθισμα, αερόσακο και προβολείς ομίχλης, αλλά και λίγο
χαμηλότερη τιμή (θα παρατηρήσουμε πάντως την έλλειψη του πίσω καθαριστήρα)
ενώ Μεγκάν και Αλμέρα, που κάθε άλλο παρά φτωχά μπορούν να χαρακτηρισθούν,
είναι περίπου ισοδύναμα σε εξοπλισμό και τιμή.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Μπορεί στα χαρτιά να φαίνεται πιο δυνατός ο κινητήρας της Αλφα, στην πράξη
όμως οι νέες ρυθμίσεις έχουν περιορίσει τη ζωντάνια του και ο καλύτερος
κινητήρας είναι αυτός του Αλμέρα. Αρκετά ελαστικός, παρά τις 16 βαλβίδες
του, πιο δυνατός και πιο εύστροφος από τους αντιπάλους του, είναι αυτήν τη
στιγμή ένας από τους κορυφαίους της κατηγορίας. O κινητήρας της Αλφα
πάντως, είναι επίσης από τους πιο δυνατούς και εύστροφους της κατηγορίας,
ίσως κάπως λιγότερο ελαστικός απ? ότι στο παρελθόν, όχι όμως τόσο ώστε να
βρίσκεται κάτω από τον μέσο όρο. Βέβαια οι νέες προδιαγραφές ρύπων τον
έχουν «πνίξει» λίγο και δεν έχει την ίδια «ζωντάνια» που είχε στην 33, αλλά
και τα 100 παραπάνω κιλά που έχει να κινήσει σε σχέση με αυτόν του Αλμέρα
σίγουρα τον επιβαρύνουν αρκετά. O κινητήρας του Μπράβο είναι πιο εύστροφος
και λίγο πιο δυνατός απ? αυτόν του Μεγκάν, αλλά παρόλη την καλή
ελαστικότητά του ο 8βάλβιδος γαλλικός κινητήρας είναι ακόμα πιο ελαστικός
(και έχει λίγο καλύτερη απόκριση στα «μισά γκάζια»). Με βάση λοιπόν και τη
λειτουργία τους στην πράξη και τα αποτελέσματα από τις μετρήσεις επιδόσεων,
οι δύο κινητήρες κρίνονται τελικά ισοδύναμοι.
Όσον αφορά το κιβώτιο ταχυτήτων, το Μπράβα, το Μεγκάν και το Αλμέρα είναι
περίπου ισοδύναμα (ίσως μ? ένα πολύ μικρό προβάδισμα του Μπράβα), ενώ το
κιβώτιο της Αλφα παραμένει μέτριο, παρά τις βελτιώσεις που του έγιναν.
Οι επιδόσεις επιβεβαιώνουν βέβαια και την πλήρη κυριαρχία του κινητήρα του
Αλμέρα. Παρά το γεγονός ότι έχει τις πιο μακριές σχέσεις μετάδοσης από τα
τέσσερα και παρά το γεγονός ότι είναι το δεύτερο βαρύτερο, το μικρομεσαίο
Νισάν είναι το ταχύτερο αυτοκίνητο της κατηγορίας, επιταχύνοντας από 0 ως
100 χ.α.ώ. σε 12?? και καλύπτοντας το πρώτο χιλιόμετρο σε 34??. Στον
αντίποδα η Αλφα, παρά τον δυνατό κινητήρα της έχει και το μεγαλύτερο βάρος,
με αποτέλεσμα να έχει τις πιο αργές επιδόσεις από στάση, με 14,8?? για τα
0-100 χ.α.ώ. και 35,9?? για το πρώτο χιλιόμετρο. Ενδιάμεσα -κοντά στην Αλφα
και περίπου ισοδύναμα μεταξύ τους- είναι το Μπράβα και το Μεγκάν που
πέτυχαν αντίστοιχα 14,4?? και 35,5?? το πρώτο και 14,4?? και 36?? το
δεύτερο.
H υπεροχή του Αλμέρα εξακολουθεί να υπάρχει και στις επιταχύνσεις εν
κινήσει, με επιδόσεις για το «προσπέρασμα» από 80 ως 110 χ.α.ώ. 7,1?? με 3η
και 11,1?? με 4η. H Αλφα τα καταφέρνει εδώ καλύτερα, ανεβαίνοντας στη
δεύτερη θέση με αντίστοιχους χρόνους 8,7?? και 12,3??, ενώ οι χρόνοι των
άλλων δύο είναι 9?? και 12,3?? για το Μεγκάν και 9?? και 13,1?? για το
Μπράβα.
Το Αλμέρα όμως δεν είναι μόνο το ταχύτερο αλλά και το πιο οικονομικό, με
μέση κατανάλωση για όλη τη διάρκεια της δοκιμής μας τα 10,52 λίτρα/100 χλμ.
Ισοδύναμα περίπου το Μπράβα και το Μεγκάν, έφτασαν αντίστοιχα τα 11,16 και
11,23 λίτρα/100 χλμ., ενώ η πιο λαίμαργη ήταν η βαριά Αλφα, με 11,57
λίτρα/100 χλμ. Κάτι που επιβεβαιώθηκε ακόμα περισσότερο στη συγκριτική
διαδρομή μας έξω από την πόλη, όπου η Αλφα έφτασε τα 11,1 λίτρα/100 χλμ.,
ενώ τη χαμηλότερη τιμή πέτυχε το Μεγκάν με 9,6 λίτρα/100 χλμ., πολύ κοντά
του ήταν το Αλμέρα με 9,9 λίτρα/100 χλμ. και κάπου ενδιάμεσα το Μπράβα με
10,3 λίτρα/100 χλμ.
Δύσκολα τα πράγματα όταν έρχεται η ώρα για συγκρίσεις στον τομέα της οδικής
συμπεριφοράς, γιατί και τα 4 αυτοκίνητα τα καταφέρνουν πολύ καλά, με τα
όριά τους να βρίσκονται αρκετά πιο ψηλά από τα όρια του μέσου οδηγού. Με το
χέρι στην καρδιά, θα λέγαμε ότι εμείς προτιμούμε τη συμπεριφορά της Αλφα,
που, πέρα από το πολύ καλό κράτημά της και την εντυπωσιακή σταθερότητά της
στις μεγάλες ευθείες και τις καμπές, μπορεί οριακά να παρουσιάσει κάποιες
υπερστροφικές τάσεις πάνω σε μια γρήγορη στροφή αν αφήσεις το πόδι σου από
το γκάζι, κάτι που διευκολύνει τον έλεγχό της στη γρήγορη οδήγηση. Όμως, ας
μην γελιόμαστε, για το μέσο οδηγό, που δεν έχει την εμπειρία ν?
αντιμετωπίσει κάτι τέτοιο, είναι προτιμότερη η περισσότερο ουδέτερη
συμπεριφορά των άλλων τριών αυτοκινήτων, που έχουν άλλωστε πολύ καλό
κράτημα και απόλυτα προβλέψιμη, προοδευτικά υποστροφική στο όριο
συμπεριφορά. H λεπτομερής σύγκριση μεταξύ τους ίσως να δίνει ένα πολύ μικρό
προβάδισμα στο Μεγκάν, με το Μπράβο να χάνει λίγο λόγω της μέτριας αίσθησης
του τιμονιού του και το Αλμέρα λόγω των πιο «τονισμένων» κάθετων κινήσεων
του αμαξώματός του (και κάποιας μικρής τάσης για «κλιμακωτή» υποστροφή στο
όριο της πρόσφυσης) που οφείλονται στον άκαμπτο πίσω άξονα. Αυτά είναι
πάντως λεπτομέρειες, που η μεγάλη πλειοψηφία των οδηγών είναι αδύνατον να
εντοπίσει και κατά συνέπεια και τα τρία αυτοκίνητα είναι εξίσου ασφαλή για
όλο τον κόσμο.
Ασφάλεια που ενισχύεται και από τα καλά φρένα και των τεσσάρων αυτοκινήτων,
όπου οι διαφορές είναι λίγο μεγαλύτερες. Στην κορυφή βρίσκονται το Αλμέρα
και η Αλφα, με τα φρένα του πρώτου να έχουν λίγο καλύτερη αίσθηση, λίγο πιο
πίσω βρίσκεται το Μπράβα, το οποίο υστερεί κάπως σε αίσθηση (στο αυτοκίνητο
της δοκιμής μας υπήρχε και το, μάλλον υπερβολικά ευαίσθητο, ABS που δεν
είναι στάνταρ) και ακόμα λίγο πιο πίσω το Μεγκάν που δεν υστερεί σε αίσθηση
αλλά σε προοδευτικότητα.
Τέλος, στον τομέα της άνεσης, 146, Μπράβα και Μεγκάν βρίσκονται περίπου στα
ίδια επίπεδα, με το Αλμέρα λίγο πιο πίσω, λόγω της πιο σφιχτής ανάρτησής
του.
Δύσκολο λοιπόν το συμπέρασμα, πολύ περισσότερο αφού συγκρίνουμε 4 νέα
μοντέλα, άρα και κατά τεκμήριο (αλλά και στην πράξη) σύγχρονα αυτοκίνητα.
Θα λέγαμε ότι συνολικά, για το μέσο οδηγό, την καλύτερη σχέση τιμής προς
απόδοση προσφέρει το Μπράβα που δικαιώνει τον τίτλο του. Με πολύ μεγάλους
χώρους, προσεγμένη ποιότητα, πολύ καλή οδική συμπεριφορά, καλό κιβώτιο και
στιλ που ξεχωρίζει, προσφέρει και τον καλύτερο εξοπλισμό στη χαμηλότερη
τιμή. Οι διαφορές όμως είναι μικρές και θα υπάρξουν πολλοί που θα
προτιμήσουν τα ατού των άλλων αυτοκινήτων. Όπως π.χ. την πιο «συμπαγή»
αίσθηση και τους μεγαλύτερους εσωτερικούς χώρους του Μεγκάν, ή την πιο
«σπορτίφ» οδική συμπεριφορά και τον πλουσιότερο εσωτερικό διάκοσμο της 146,
ή ακόμη τις κορυφαίες επιδόσεις και τη χαμηλότερη κατανάλωση του Αλμέρα.
Δύσκολη σύγκριση και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι για τον καταναλωτή._4Τ